Το Carbomer κερδίζει τις καρδιές πολλών ανθρώπων λόγω των ισχυρών λειτουργιών εφαρμογής του. Εντούτοις, στο στάδιο της χρησιμοποίησης, υπάρχουν πάντα προβλήματα όπως αυτό και σας ενοχλούν περιστασιακά και σας καθιστούν τρελλούς. Εάν αντιμετωπίζετε τα ακόλουθα προβλήματα, αυτό είναι μεγάλο. Ελπίζω αυτοί μπορούν να σας βοηθήσουν να λύσετε τα προβλήματα έχετε αντιμετωπίσει και ελευθερώνετε την τρίχα σας.
Ζητήματα διαλυτότητας
Λόγω της ειδικής δομής του carbomer, είναι εύκολο να πρηστεί σε επαφή με το νερό, και έχει το ισχυρό hydrophilicity. Το carbomer της ξηράς σκόνης είναι πολύ υγροσκοπικός. Όπως άλλες σκόνες υγροσκοπικών, πρέπει να αντιμετωπιστεί εσφαλμένα. Όταν ρίχνεται στο νερό ή άλλους πολικούς διαλύτες, τείνει να διαμορφώσει τα συσσωματώματα ή δεν βρέχεται εντελώς. Άλλες σκόνες θα μειωθούν τελικά και θα διαλύσουν μετά από να διαμορφώσουν τα συσσωματώματα, αλλά το carbomer δεν θα διαλύσει εύκολα μετά από να διαμορφώσει τα συσσωματώματα, επειδή μόλις διεισδυθεί εντελώς το εξωτερικό στρώμα των συσσωματωμάτων, το νερό δεν θα διαπεράσει εύκολα στο εσωτερικό ξηρό μέρος.
Πρόβλημα ιξώδους πηκτωμάτων
Η θερμοκρασία έχει μια ορισμένη επίδραση στο πήκτωμα carbomer. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται, η κινητική ενέργεια των μοριακών αυξήσεων κινήσεων, και η ταχύτητα της κίνησης αυξάνονται. Λόγω της διαφοράς στον όγκο των μορίων πηκτωμάτων και των μορίων νερού, η συχνότητα μετακίνησης των δύο είναι ασυμβίβαστη. Δεδομένου ότι οι αυξήσεις θερμοκρασίας, ο δεσμός υδρογόνου μεταξύ των μορίων πηκτωμάτων και των μορίων νερού αποδυναμώνουν, και μερικοί από τους δεσμούς υδρογόνου είναι σπασμένοι, οι οποίοι οδηγούν στη διακοπή του συστήματος. Το ιξώδες μειώνεται. Εντούτοις, αυτή η επίδραση είναι αντιστρέψιμη, η θέρμανση μέσα σε 100 βαθμούς και έπειτα η επιστροφή στη θερμοκρασία δωματίου θα αποκαταστήσουν το ιξώδες εάν θερμαίνεται σε 260 βαθμούς, θα αποσυνθέσει εντελώς σε μισή ώρα.
Πρόβλημα χρώματος
Υπάρχουν υπόλοιποι ανασταλτικοί παράγοντες πολυμερισμού, ο τύπος και το ποσό ιδρυτή, και η θερμοκρασία ξήρανσης. Εάν η θερμοκρασία ξήρανσης είναι πάρα πολύ υψηλή, το προϊόν είναι εύκολο να αλλαχτεί το χρώμα. Οι μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι εάν η θερμοκρασία ξήρανσης υπερβαίνει 120°C, το προϊόν είναι λίγο πολύ ελαφρώς κιτρινωπό. Επομένως, η ξήρανση πρέπει να είναι ξηρά υπό μειωμένη πίεση κάτω από 80°C.
Ζητήματα διαφάνειας
Σε μερικά προϊόντα πηκτωμάτων, όπως τα απολυμαντικά και μίας χρήσης πηκτώματα, η αιθανόλη προστίθεται συχνά ως πρόσθετη ουσία προκειμένου να αυξηθούν η διαπερατότητα, η προστασία διάβρωσης, και solubilization, και το περιεχόμενο μπορεί να είναι τόσο υψηλό όσο για 75%. Το πήκτωμα Carbomer είναι ουσιαστικά μια πολυμερής λύση. Ο λόγος για τον οποίο η πολυμερής λύση είναι σταθερή είναι ότι υπάρχει μια ταινία υδάτωσης στην επιφάνεια του μορίου. Η προσθήκη ενός ισχυρού υδρόφιλου μη-ηλεκτρολύτη (όπως η αιθανόλη) θα αναγκάσει την πολυμερή λύση για να σχηματίσει κροκίδωμα. Το πήκτωμα αιθανόλης Carbomer προετοιμάζεται με τις διαφορετικές διαδικασίες λειτουργίας, και η συγκέντρωση αιθανόλης του ολοκληρωμένου προϊόντος είναι διαφορετική. Όταν η συγκέντρωση αιθανόλης είναι πάρα πολύ υψηλή, το τελειωμένο πήκτωμα θα παραγάγει λίγο opalescence, το οποίο μειώνει τη διαφάνεια του πηκτώματος.
Ζητήματα σταθερότητας
Όταν carbomer διαλύει στο νερό για να προετοιμάσει ένα πήκτωμα, είναι καλύτερο να ενυδατωθεί στο εξιοντισμένο νερό για 24 ώρες, και έπειτα μηχανικά να ανακατωθεί για μισή ώρα. Η εξουδετέρωση carbomer συνήθως χρησιμοποιεί triethanolamine και EDTA-2Na ως σταθεροποιητές πηκτωμάτων. Η παρουσία της ταινίας υδάτωσης στην επιφάνεια του πηκτώματος carbomer καθιστά το πήκτωμα σχετικά σταθερό. Όσο μεγαλύτερος ο βαθμός διαχωρισμού της καρβοξυλικής ομάδας, η λιγότερο ελεύθερη περιεκτικότητα σε νερό στο πήκτωμα, και η λιγότερο επιρρεπής σε αύξηση βακτηριδίων. Ο βαθμός υδάτωσης του πηκτώματος μπορεί να κριθεί μέχρι το χρόνο ολίσθησης του πηκτώματος στον τοίχο της κούπας. Τα προϊόντα με το ίδιο ιξώδες αλλά τις διαφορετικές ταχύτητες υδάτωσης δείχνουν ότι η σταθερότητα του πηκτώματος είναι διαφορετική. Η σταθερότητα του πηκτώματος μπορεί να καθοριστεί από το βαθμό υδάτωσης. Ο δικαστής, ρυθμίζει και ελέγχει.
