Προστατευτική επίδραση των tris (hydroxymethyl) aminomethane στα σπασίματα σκελών DNA

Η ακτινοβολία του DNA προκαλεί συνήθως ζημιές με δύο τρόπους: άμεση και έμμεση.Η έμμεση επίδραση περιλαμβάνει την ακτινολύση του διαλύματος γύρω από το DNA και την επακόλουθη αλληλεπίδραση μεταξύ του DNA και των προϊόντων ακτινολύσεως..

Το 80% των θανατηφόρων επιπτώσεων της υψηλής ακτινοβολίας LET προκαλούνται από άμεσες επιδράσεις.που είναι επίσης χρήσιμο για την αποσαφήνιση του μοριακού μηχανισμού της υψηλής σχετικής βιολογικής επίδρασης της υψηλής ακτινοβολίας LET.

TRIS βάση σκόνη

Στην μελέτη της βλάβης του DNA που προκαλείται από ιονίζουσα ακτινοβολία, είναι προφανώς χρήσιμο να ληφθούν πιο ακριβή και αξιόπιστα πειραματικά αποτελέσματα για την επιλογή του κατάλληλου συστήματος διάλυσης του DNA.Το πιο συνηθισμένο σύστημα διάλυσης του DNA είναι το buffer, και τα κύρια συστατικά του είναι 10 mmol/ L tris (τριμεθυλοαμινομεθάνιο) και 1 mmol/ L EDTA (αιθυλενοδιαμίνη τετραξικό οξύ) σε pH 8.0Ας δούμε τις βασικές αρχές της μελέτης.

Πλασματικό DNA PUC19 διαλυμένο σε καθαρό νερό, 10 mmol/lΤρις βάση, 1 mmol / L led RA και te buffer ακτινοβολήθηκαν από δέσμη ιόντων άνθρακα 100 keV / p.m (αρχική ενέργεια 290 MeV / U).Η αναλογία διαφόρων μορίων DNA σε διαφορετικά διαλύματα αναλύθηκε με ηλεκτροφορέση ζελέ αγαρόζης, και υπολογίστηκε ο μέσος αριθμός των σπασμών μονοκύτταρου (SSB) και των σπασμών διπλού κύτταρου (DSB) σε κάθε πλασμίδιο σε διαφορετικές δόσεις.

Διαπιστώθηκε ότι το Tris μπορούσε να προστατεύσει σημαντικά το DNA πλασμιδίων από την ακτινοβολία βαρέων ιόντων άνθρακα αναστέλλοντας την παραγωγή SSB και DSB,Ενώ η EDTA θα μπορούσε να ενισχύσει την παραγωγή SSB και να αναστέλλει το σχηματισμό DSB.

Ηλεκτροφορετογράφημα μορίου DNA pUC19 σε διαφορετικό διάλυμα και δόση ακτινοβολίας

Από το παραπάνω σχήμα μπορεί να διαπιστωθεί ότι με την αύξηση της δόσης ακτινοβολίας, το ποσοστό του υπερστροφικού DNA στο συνολικό DNA μειώνεται.Η περιεκτικότητα σε υπερστροφικό DNA στο Tris και το buffer μειώθηκε αργά.Όταν η δόση αυξήθηκε σε 150Gy, η περιεκτικότητα σε υπεργυρισμένο DNA στο Tris και το buffer ήταν ακόμα πάνω από 80%, αλλά η περιεκτικότητα σε υπεργυρισμένο DNA στο EDTA και το νερό ήταν μικρότερη από 60%.Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το DNA στο tri παρήγαγε λιγότερα σπασμένα νήματα από ότι στο νερό και το EDTA..

Μια σειρά αποτελεσμάτων δείχνουν ότι το Tris έχει προφανή προστατευτική επίδραση κατά της βλάβης διάσπασης της ράβδου του DNA που προκαλείται από ακτινοβολία ιόντων άνθρακα 100 keV / L ~ m.το υπεργυρωμένο DNA υπήρχε όλη την ώρα και έδειχνε προφανή προστασία σε σύγκριση με καθαρό νερό και διάλυμα EDTA.