Το μυστικό του πηκτικού μεταξύ του σωλήνα συλλογής αίματος και του αίματος

Η ταχύτητα των ιατρικών εξετάσεων έχει μεγάλη σημασία κλινική. Μερικές δοκιμές απαιτούν το χωρισμό του ορού από τη συγκέντρωση αίματος προκειμένου να εκτελέσουν. Διαρκεί συνήθως μια ώρα από το αίμα που σβολιάζει στην εξαγωγή αιμορραγίας. Ακόμα κι αν η θερμαμένη φυγοκεντρικότητα χρησιμοποιείται, διαρκεί μισή ώρα, και είναι εύκολο να προκληθεί η αιμόλυση. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης διανομή αίματος ή διάγνωση έκτακτης ανάγκης, χρόνος καθυστέρησης και θεραπεία καθυστέρησης. Επομένως, ο περιορισμός του χρόνου του χωρισμού ορών είναι ένα επείγον πρόβλημα που λύνεται στην τρέχουσα εργασία επιθεώρησης. Σε αυτήν την περίπτωση, το πηκτικό αίματος γεννήθηκε.

Πήξη αίματος:

(1) η έννοια της προώθησης της πήξης: Η διαδικασία την πήξη αίματος με την εισαγωγή μερικών ουσιών είναι πήξη αίματος.

(2) πηκτικό αίματος: οι ουσίες που μπορούν να επιταχύνουν την πήξη αίματος καλούνται πηκτικά αίματος. Τα πηκτικά αίματος περιλαμβάνουν τη σκόνη πυριτίου, το γυαλί, την ίνα, την τρίχα, τη θρομβίνη, το δηλητήριο φιδιών, και τη σκόνη εγκεφάλου κουνελιών.

(3) η αρχή της πήξης αίματος: η πήξη αίματος αναφέρεται ως πήξη, η οποία είναι η διαδικασία του μεταβαλλόμενου αίματος από ένα ρέοντας κράτος σε ένα κράτος πηκτωμάτων. Είναι ένα σημαντικό μέρος της αιμοστατικής λειτουργίας. Η διαδικασία πήξης είναι μια διαδικασία στην οποία μια σειρά παραγόντων πήξης ενεργοποιείται από τη διαδοχική ενζυματική υδρόλυση, και παράγει τελικά τη θρομβίνη, διαμορφώνοντας έναν θρόμβο φιβρίνης. Υπάρχουν 14 παράγοντες που περιλαμβάνονται στην πήξη. Μεταξύ τους, υπάρχουν 12 που αριθμούνται με τους ρωμαϊκούς αριθμούς (από το Ι σε VIII, ποιου παράγοντα VI δεν υπάρχει).

Η διαδικασία πήξης διαιρείται συνήθως σε: ① ενδογενής διάβαση πήξης ② εξωγενής διάβαση πήξης ③ κοινή διάβαση πήξης.

Οι κενοί σωλήνες συλλογής αίματος με τα πηκτικά μερικές φορές κατακρημνίζουν τις ίνες και τα κομμάτια από τη φιβρίνη, οι οποίες προκαλούνται από την έλλειψη τυποποιημένης χρήσης των σωλήνων συλλογής αίματος πηκτικών. Κατά την προετοιμασία των κενών σωλήνων συλλογής αίματος, η επιλογή των procoagulants με την πάρα πολύ γρήγορη ταχύτητα πήξης θα αναγκάσει τη φιβρίνη για να συμβληθεί πάρα πολύ γρήγορα και τα εύθραυστα κόκκινα κύτταρα αίματος για να σπάσει εύκολα, προκαλώντας την ήπια αιμόλυση. Υπάρχουν οι ακόλουθοι λόγοι για την πτώση της φιβρίνης: η χρήση των σωλήνων συλλογής αίματος πηκτικών ή ο χωρισμός πήζει για να προαγάγει τους σωλήνες συλλογής αίματος πήξης, εάν το πηκτικό διανέμεται ομοιόμορφα στο αίμα, αυτό πρέπει να αναστραφεί ελαφρώς και να αναμιχθεί 4-5 φορές, έτσι ώστε το κέντρο του σωλήνα συλλογής αίματος και να περιβάλει που το αίμα πήζει συγχρόνως. Εάν το αίμα δεν είναι εντελώς πηγμένο, υποβάλλεται σε φυγοκέντρωση, το οποίο μπορεί να προκαλέσει την πτώση της φιβρίνης. Ένα δείγμα ζελατίνας ή ένα δείγμα κομματιών εμφανίστηκε στο ανώτερο μέρος του ορού, που αναμίχθηκε με το αίμα. Οι ίνες φιβρίνης προκαλούνται από τη φιβρίνη που δεν έχει συμβληθεί εντελώς. Κατά χρησιμοποίηση των σωλήνων συλλογής αίματος πηκτικών, την ψεκασμός του πηκτικού είναι ανεπαρκής ή το έτοιμο υδροδιαλυτό πηκτικό δεν καταναλώνεται την ίδια ημέρα, και η συνεχής χρήση οι μόλυβδοι επόμενης μέρας σε μια μείωση στην αποτελεσματικότητα του πηκτικού. Το ινωδογόνο στο αίμα μετασχηματίζεται βαθμιαία στην αδιάλυτη φιβρίνη στο πλαίσιο της δράσης ενός πηκτικού. Εάν η δόση του πηκτικού είναι ανεπαρκής ή αποτυγχάνει να παρατείνει το χρόνο πήξης, η φυγοκεντρικότητα μπορεί να προκαλέσει την πτώση φιβρίνης.