Τα καλά ρυθμιστικά διαλύμματα μπορούν πολύ να μειώσουν τη σειρά διακύμανσης pH κατά την προσθήκη ενός οξέος μικρού ποσού ή μιας βάσης και του νερού, ενός μικτού διαλύματος του ασθενούς οξέος και του άλατός του (όπως HOAc και NaOAc), μιας μικτής λύσης της αδύνατης βάσης και του άλατός του (όπως NH3·H2O και NH4Cl) κ.λπ. είναι όλοι οι απομονωτές. Οι απομονωτές χρησιμοποιούνται ευρέως στα βιοχημικά πειράματα και διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο στο στάδιο του πρωτεϊνικών χωρισμού και του καθαρισμού.
Ο χωρισμός και ο καθαρισμός της πρωτεΐνης είναι ένας σύνθετος στόχος, και η διαδικασία καθαρισμού κάθε πρωτεΐνης δεν είναι ακριβώς η ίδια. Επομένως, μόνο με τη χρησιμοποίηση των κατάλληλων πρωτεϊνικών μεθόδων καθαρισμού στην πρωτεϊνικές εξαγωγή και την προετοιμασία η διαδικασία μπορεί μια σταθερή πρωτεΐνη να ληφθεί. Σε όλη τη διαδικασία, η σταθερότητα της πρωτεΐνης εξαρτάται από το πολλών συστατικών σύστημα απομονωτών χρησιμοποιούμενο. Ο καλύτερος όρος είναι να διαλυθεί η πρωτεΐνη διατηρώντας τη βιολογική δραστηριότητα.
Δεδομένου ότι ο μεγαλύτερος μέρος του πρωτεϊνικού καθαρισμού είναι διενεργηθείς τεχνητός, τα συστήματα απομονωτών που αντιστοιχούν στις ανασυνδυαζόμενες πρωτεΐνες στην αγορά μπορούν να μληθούν τους όρους των φυσικών πρωτεϊνών προκειμένου να επιτευχθεί σε ζώντα οργανισμό ο σκοπός της σταθερών πρωτεϊνικών αποθήκευσης και της μεταφοράς.
Η κύρια λειτουργία του απομονωτή είναι να παρασχεθεί το καταλληλότερο περιβάλλον για την πρωτεΐνη στόχων. Στο στάδιο της επιλογής και της προετοιμασίας των απομονωτών, οι ακόλουθοι παράγοντες πρέπει να εξεταστούν:
1. Σύνθεση απομονωτών:
Το τμήμα απομονωτών ο ίδιος του απομονωτή δεν πρέπει να αλληλεπιδράσει με την πρωτεΐνη. Παραδείγματος χάριν, μερικά ένζυμα εμποδίζονται από την ομάδα φωσφορικού άλατος απομονωτή φωσφορικού άλατος, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια πρωτεϊνικής λειτουργίας. Επίσης δείχνει ότι ο κατάλληλος απομονωτής για κάθε πρωτεΐνη δεν είναι ακριβώς ο ίδιος, έτσι την οι χρήστες πρέπει να προσπαθήσουν να επιλέξουν τον απομονωτή που συστήνεται στο εγχειρίδιο κατά διάλυση της πρωτεΐνης για να εξασφαλίσει τη σταθερότητα της πρωτεΐνης και την αντίστοιχη δραστηριότητα. Τα χαρακτηριστικά διαστήματα συγκέντρωσης απομονωτών από 20 έως 100 χιλ., και αυτό μπορούν να είναι απαραίτητα για να προσθέσουν άλλα συστατικά στις ιοντικές δύναμη-ευαίσθητες πρωτεΐνες ή τα ιόντα μετάλλων όπως το μαγνήσιο (η αλατισμένη λύση είναι 150 χιλ.), το οποίο είναι απαραίτητο για μερικά ένζυμα για να είναι ενεργό.
2. pH:
Το pH εξαρτάται από την πραγματική εφαρμογή της πρωτεΐνης. Εάν η πρωτεΐνη είναι χρησιμοποιημένοι για ορισμένα τύποι βιολογικών δοκιμών, όπως οι ενζυμικές δοκιμές, το pH στο οποίο το ένζυμο παρουσιάζει καλύτερη δραστηριότητα πρέπει να επιλεχτεί. Κατά προετοιμασία των πρωτεϊνών για τις τεχνικές καθαρισμού (ιονική ανταλλαγή, διήθηση πηκτωμάτων, κ.λπ.), τη pH πρέπει να επιλεχτεί σύμφωνα με τους πειραματικούς όρους για να λάβει τη μέγιστη αποδοτικότητα καθαρισμού. Όταν ένα συγκεκριμένο pH δεν απαιτείται, το pH στο οποίο η πρωτεΐνη εκθέτει την καλύτερη σταθερότητα είναι το καλύτερο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την πρωτεϊνική αποθήκευση.
Το Desheng ειδικεύεται στην έρευνα και την ανάπτυξη, την παραγωγή και τις πωλήσεις των πρόσθετων ουσιών σωλήνων συλλογής αίματος, τα τεχνητά διαγνωστικά αντιδραστήρια, τους βιολογικούς απομονωτές, και τα luminescent υποστρώματα. Ποικίλα υλικά απομονωτών (TRIS, HEPES, MOP, κ.λπ.) μπορούν να παρασχεθούν, και οι απομονωτές των διαφορετικών συγκεντρώσεων μπορούν να διαμορφωθούν σύμφωνα με τις ανάγκες πελατών.
